public ve private erişimi düzgün olarak kullanmak, başarılı nesne yönelimli programlamanın temel bileşenlerindendir. Katı kurallar olmasa da, klavuz alınabilecek bazı genel prensipler şunlardır:
1. Bir sınıfın yalnızca bu sınıf içinde kullanılan üyeleri private olmalıdır.
2. Belirli bir değer aralığında olması gereken örnek veriler private olmalıdır; bu verilere erişim, değer aralığı kontrolü yapabilen public metotlar yardımıyla sağlanmalıdır.
3. Eğer bir üye üzerinde yapılan değişikliğin etkisi üyenin kendisini aşıyorsa (nesnenin diğer tarafını da etkiliyorsa) , söz konusu üye private olmalı ve bu üyeye erişim kontrol altında tutulmalıdır.
4. Yanlış kullanıldıklarında bir nesneye zarar verebilen üyeler private olmalıdır. Bu üyelere erişim, yanlış kullanımı önleyen public metotlar yardımıyla gerçekleştirilmelidir.
5. private verilerin değerlerini alan ve ayarlayan metotlar public olmalıdır.
6. public örnek değişkenlere, bu değişkenlerin private olmalarını gerektiren bir neden yoksa izin verilir.
Genel olarak bu kurallara uyulursa, kolaylıkla yanlış kullanılmayacak, esnek nesneler oluşturabiliriz.
0 yorum:
Yorum Gönder